تزریق بوتاکس

شرح روش

بوتاکس از نظر پزشکی برای معالجه گرفتگی و اسپاسم عضلانی است و از نظر زیبایی برای از بین بردن چین و چروک‌ها همراه با فلج کردن موقت ماهیچه‌ها انجام می شود.

ماده‌ای به نام سم بوتولینوم که بوسیله باکتری کلستردیوم بوتولینوم تولید می‌شود، در بوتاکس بکار می‌رود. با وجود اینکه سم بوتولینوم بسیار سمی است، اما این ماده را می‌توان در غلظت‌های بسیار کم به انسان تزریق کرد و به عنوانی روشی درمانی و با ارزش از آن استفاده نمود.

بوتاکس، با جلوگیری از رسیدن سیگنال‌ها به سلول‌های عصبی عضلات، آن‌ها را فلج کرده و از انقباض سلول‌ها جلوگیری می‌کند و با کاهش انقباض عضلات غیر طبیعی باعث می‌شود عضلات سفت‎تر و با قوام‌تر شوند.

دلایل انجام

بوتاکس بیشتر در اهداف آرایشی برای بهبود ظاهر خطوط صورت و چین و چروک‌ها استفاده می‌شود.

سم بوتولینوم به طور عمده به عنوان درمانی برای کاهش چین و چروک صورت و از بین بردن خطوط ریز در صورت استفاده می‌شود.

فراتر از کاربردهای زیبایی شناختی، بوتاکس برای معالجه انواع شرایط پزشکی از جمله ماساژ چشم برای درمان انقباض‌های شدید پلک چشم، میگرن، تعریق بیش از حد و اختلالات مثانه و کاهش اسکار ها استفاده می‌شود.

سم بوتولینوم در حال حاضر برای برنامه‌های درمانی زیر مورد تأیید است:

• میگرن مزمن
• مثانه بیش فعال با تکرر ادرار
• چروک و خطوط اخم بین ابروها
• انقباض شدید پلک‌ها
• انقباض شدید عضلات گردن و شانه
• استرابیسموس (چشم‎‌های لوچ یا متقاطع)
• انقباض مداوم اندام فوقانی پس از سکته مغزی(اسپاسم عضلانی)
• خطوط پنجه کلاغی اطراف چشم
• تعریق بیش از حد زیر بغل
• کاهش اسکار

عوارض احتمالی

عوارض جانبی احتمالی تزریق بوتاکس شامل سردرد، حالت تهوع، دو بینی و ضعف عمومی است.

در موارد نادر، فرد ممکن است یک مشکل ژنتیکی داشته باشد که منجر به واکنش ملایم و گذرا و غیرمعمول نسبت به بوتولیسم می‌شود.

حدود 1 درصد از افرادی که تزریق سم بوتولینوم نوع A را دریافت می‌کنند، آنتی بادی‌هایی را برای سم ایجاد می‌کنند که درمان های بعدی را بی اثر می‌کند.

همراه با اثرات در نظر گرفته شده، سم بوتولینوم ممکن است اثرات ناخواسته مختصری ایجاد کند که با گذشت زمان بهبودی می‌یابد.

روش انجام

سم بوتولینوم در محلول نمکین رقیق شده و تزریق مستقیم آن به بافت عصبی عضلانی انجام می‌شود.

24-72 ساعت طول می‌کشد تا سم بوتولینوم اثر کند و حداکثر اثر ان 3 هفته میباشد و ماندگاری ان تا 6 ماه گزارش شده است.

سم بوتولینوم نباید در زنان باردار،افرادی که سابقه واکنش آلرژیک به دارو دارند، استفاده شود.

چگونگی تزریق بوتاکس

یک چین و چروک در پوست به طور معمول عمود بر عضله منقبض شده مستقر در زیر آن تشکیل می‌شود.

به عنوان مثال، عضله پیشانی یک عضله عمودی است و هنگامی که منقبض می‌شود (مانند زمانی که ابروهای خود را بالا می‌برید)، خطوط تشکیل شده (چین و چروک) افقی خواهد بود.

به همین ترتیب، دو عضله که وظیفه خطوط اخم را بر عهده دارند، اندکی به صورت افقی بین ابروها قرار می‌گیرند، بنابراین هنگام انقباض، خطوط اخم به صورت عمودی ظاهر می‌شوند.

بوتاکس به عضلات تزریق می‌شود، جایی که باعث تحریک عصب به آن بافت‌ها می‌شود. فعالیت عضلانی که باعث ایجاد خطوط اخم می‌شود کاهش می‌یابد، و ظاهری زیباتر پیدا می‌کنند. بدون داشتن عضله منقبض شده در زیر آن، چین و چروک کمتر می‌شود.

تزریق حدود 10 دقیقه طول می‌کشد و پس از آن نباید مشکلی داشته باشید.

معمولاً طی چند روز شاهد بهبودی خواهید بود. بوتاکس به دو تا چهار روز زمان نیاز دارد تا بتواند به انتهای عصب وصل شود که به طور معمول باعث تحریک عضلات می‌شود. حداکثر اثر معمولاً در حدود 3 هفته رخ می‌دهد. بنابراین، 3 هفته پس از تزریق باید حداکثر تأثیر را نشان دهد.

هر تزریق می‌تواند درد داشته باشد، اما سوزن‌هایی که برای تزریق بوتاکس استفاده می‌شود بسیار باریک است، بنابراین درد بوتاکس معمولاً بسیار کم است. 10-20 دقیقه قبل از تزریق محل، می‌توانید از کمپرس یخ برای کاهش درد  استفاده کنید.

نتایج قابل انتظار

بیش‌تر افراد اثرات بوتاکس را برای سه تا چهار ماه مشاهده می‌کنند، اما چندین عامل ممکن است این دوره را کوتاه یا طولانی کنند.

• رژیم غذایی
• استعمال سیگار
• ساختار و فرم صورت
• سن: در افراد مسن با عضله کمتر ممکن است زودتر اثرات بوتاکس از بین برود.

با این حال، به نظر می‌رسد تعداد دوره‌های بوتاکس از یک فرد با فرد دیگر متفاوت باشد. در برخی افراد بوتاکس اثر ماندگاری دارد، در حالی برخی دیگر در برابر دارو مقاومت نشان می‌دهند و به درمان‌های مکرر نیاز دارند. در هر صورت، توصیه می‌شود کمتر از 3 ماه یک‌بار در یک محل تزریق انجام نشود.

چون با تزریق هرگونه دارو، سیستم ایمنی بدن شما می‌تواند آنتی‌بادی را بر روی دارو ترشح کند، که دارو را بی اثر تر می‌کند یا احتمالاً باعث ایجاد حساسیت به دارو شود. هرچه بیش‌تر دارو تزریق شود یا مقدار آن بیش‌تر شود، احتمال ترشح آنتی‌بادی‌ها در برابر دارو بیش‌تر می‌شود.